Η Παναγία του Καζάν ...βοήθειά μας ...

Ιερή εικόνα, που απεικονίζει το πρόσωπο της Παναγίας να στρέφεται τρυφερά προς τον Υιό Της, ο οποίος βρίσκεται σε όρθια θέση και ευλογεί. Γνωστή και ως «Θεοτόκος του Καζάν» ή «Η Μαύρη Παρθένος του Καζάν», κατέχει περίοπτη θέση στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, ανακαλύφθηκε στις 8 Ιουλίου 1579 στην πόλη Καζάν της Ρωσίας (πρωτεύουσα σήμερα της Δημοκρατίας του Ταταρστάν) από ένα νεαρό κορίτσι, ονόματι Ματρώνα. Το περιστατικό συνέβη λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση της ταταρικής αυτής πόλης από τον Ιβάν Δ' τον Τρομερό (1552). Η εικόνα φυλασσόταν στο Μοναστήρι της Θεοτόκου του Καζάν, που χτίστηκε στο σημείο που βρέθηκε, μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 1904, οπότε και εκλάπη.
Οι κλέφτες προφανώς έβαλαν στο μάτι τη χρυσή κορνίζα, η οποία ήταν στολισμένη με πολύτιμα πετράδια. Χρόνια αργότερα, η αστυνομία συνέλαβε τους δράστες και ανακάλυψε την αμυθήτου αξίας κορνίζα, όχι όμως και την εικόνα, η οποία πρέπει να θεωρείται οριστικά χαμένη, αφού στην απολογία τους οι κλέφτες υποστήριξαν ότι την τεμάχισαν και την έκαψαν.
Η Ρωσική Εκκλησία ερμήνευσε την καταστροφή της εικόνας ως κακό σημάδι και ως πηγή δεινών για τη Ρωσία. Ο απλός θρησκευόμενος λαός  συσχέτισε την καταστροφή της με την Επανάσταση του 1905, την ήττα της Ρωσίας στον Ρωσο-Ιαπωνικό Πόλεμο (1904-1905) και την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917).
Η φήμη ότι μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση οι Μπολσεβίκοι την πούλησαν στο εξωτερικό, αποδείχθηκε ανυπόστατη. Πάντως, ένα αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν περιφερόταν στο Λένινγκραντ κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης από τους Γερμανούς (1941-1944), προκειμένου να ανυψώσει το ηθικό των σοβιετικών στρατιωτών. Τη μεσιτεία της Παναγίας του Καζάν επικαλέστηκαν, μεταξύ άλλων, οι Ρώσοι στρατηγοί Ντμίτρι Ποζάρσκι και Μιχαήλ Κουτούζοφ, για να βοηθήσει τη χώρα στην εκδίωξη των Πολωνών εισβολέων το 1612 και των Γάλλων του Ναπολέοντα το 1812.

Υπάρχουν περισσότερα από εξήντα αντίγραφα της Παναγίας του Καζάν, πολλά από τα οποία θεωρούνται θαυματουργά. Ένα αντίγραφο, που χρονολογείται από το 1730, αποκτήθηκε τη δεκαετία του '70 από το προσκύνημα της Παναγίας στο χωριό Φάτιμα της Πορτογαλίας (Το θαύμα της Φάτιμα) και μεταφέρθηκε στο Βατικανό το 1993. Ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος ΙΙ προσευχόταν επί 11 χρόνια στην εικόνα, έχοντας πει ότι η Παναγία του Καζάν «βρήκε ένα σπίτι και με συνοδεύει με το μητρικό βλέμμα της στα καθημερινά μου εκκλησιαστικά καθήκοντα».
Ο Ποντίφικας θέλησε να τη δωρίσει αυτοπροσώπως στο Πατριαρχείο της Μόσχας, αλλά οι κακές σχέσεις των δύο Εκκλησιών, εξαιτίας του ακανθώδους ζητήματος της Ουνίας, δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση του παπικού ταξιδιού στη ρωσική πρωτεύουσα. Στις 26 Αυγούστου 2004 το αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν εκτέθηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη και στη συνέχεια ταξίδεψε αεροπορικώς στη Ρωσία. Σήμερα φυλάσσεται στον Ναό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στο Καζάν.
Στη Ρωσική Μονή Αγίου Παντελεήμονα του Αγίου Όρους φυλάσσεται αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν, μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας. Στον ελλαδικό χώρο αντίγραφα της Παναγίας του Καζάν υπάρχουν στο Καθολικό της Ιεράς Μονής της Παναγίας (Κερατέα), στο παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης της Ρωσίδος (Μάνδρα Αττικής) και στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Καλλιθέα Αττικής.
Η Παναγία του Καζάν είναι πολιούχος του Καζάν και προστάτιδα της Ρωσίας. Τιμάται στις 8 Ιουλίου και στις 4 Νοεμβρίου, ημέρα που η Ρωσία γιορτάζει την Ημέρα της Εθνικής Ενότητας. Παραδοσιακά, με την εικόνα της Παναγίας του Καζάν ευλογούνται οι αρραβώνες στη Ρωσία. Ναοί προς τιμή της Παναγίας του Καζάν έχουν κτισθεί στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη:
ΠΗΓΗ : http://www.sansimera.gr/articles/543#ixzz2YRLfdJSh

Σαν σήμερα 7 Ιουλίου το 1936 γεννιέται στο Ρέθυμνο στ΄Ανώγεια ο Νίκος Ξυλούρης - η ψυχή της Κρήτης .

Ανώγεια . 7 Ιουλίου , κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 30 . Στο σπίτι του Γιώργη του Ξυλούρη του καφετζή έχουν πανηγύρι . Η Ελευθερία η γυναίκα του , μετά από τρεις θηλυκές γέννες , φέρνει στον κόσμο το πρώτο αρσενικό της φαμίλιας , τον Νικόλα . Γειτόνισσες , συγγένισσες κι η θειά πού ‘ χει καημό με την ατυχία τ ΄ άδελφού τσι με τσί κόρες , όλες σκυμμένες πάνω από την κούνια του μωρού δίνουν , ασημώνουν και κάνουν προγνωστικά για το μέλλον του .« Γιά δε το κούτελο φαρδύ πού ΄ναι . Μια μέρα θα γενεί σπουδαίος »

Χρόνια δύσκολα για τους Ανωγειανούς εκείνα του ΄30 . Λίγο το λάδι , λίγο το ψωμί . Χωριό κατεστραμμένο απ ΄την Τουρκιά , βουτηγμένο στα μαύρα . …Φτωχιά η οικογένεια του Ψαρογιώργη
( ήταν το παρατσούκλι που τούχανε κολλήσει γιατί , καταπώς λέγαν οι παλιοί , ο πατέρας του εσκότωνε τσί Τούρκους σαν τα ψάρια ). μα αγαπητή σ ΄όλο το χωριό . Σ ΄αυτή τη γωνιά της γής ο Νίκος κάνει τα πρώτα του βήματα . Τις νύχτες νανουρίζεται με τους ήχους λύρας που παίζει γι αυτόν ο παππούς του , πρώτος λυράρης στο χωριό , και τις μαντινάδες που του τραγουδά η μάνα του . Η λάλη του τον μεταφέρει με τα παραμύθια της σε τόπους μακρινούς , σε πύργους και παλάτια με στοιχειωμένους βασιλιάδες . Του μιλά γι ΄αντρειωμένους ιππότες , γι ΄άρματα , και του μαθαίνει ν ΄άψηφά τον κίνδυνο , σκιά να μη φοβάται .

Παιδί αδύνατο , ευαίσθητο από τα μικρά του χρόνια ο Νίκος ,γίνεται ο καημός του πατέρα και της μάνας . « …..Μόνο τα πρόβατα του άρεσαν . Να τα παίρνει ψηλά στα Πετροβολάκια που ΄ταν τα βοσκοτόπια των Ξυλούρηδων και να κάθεται όλη μέρα μαζί τους αγναντεύοντας τον ορίζοντα .

‘ Όταν δεν ήταν με τα ζωντανά έκανε σκανταλιές μιας και μετά , σαν μεγαλώσαμε . Κανένα δεν άφηνε απείραχτο . ΄Ετσι έγινε από μικρός ο αρχηγός στα παιχνίδια μας και μετά , σαν μεγαλώσαμε, αρχηγός της παρέας στις καντάδες και τα γλέντια » . Μόνο η λύρα και το τραγούδι μέρευε το Ψαρονικολάκι . ΄Ένα βράδυ κατέβηκε από το βουνό κρατώντας στα χέρια του δύο βέργες κι έκανε πως έπαιζε .

« Εγώ θα γίνω λυράρης » , τους είπε .Κι εκείνοι τον περίπαιξαν
« Και ποιός μωρέ σε παίρνει εσένα στη δούλεψή του τόσο μικρός πού ΄σαι »
Τα μικρότερα παιδιά τον λατρεύουν γιατί είναι ο μόνος που δεν τα ΄αποδιώχνει .
Τους δίνει ό , τι έχει και τα βάζει και τραγουδούν μαζί του . Μόλις βγαίνει από την πόρτα τον παίρνουν το κατόπι .
« ΄Ετσι του κολλήσαμε τα παρατσούκλι η κλωσού . Και του έμεινε μέχρι που μεγάλωσε . Ακόμη και τώρα , φτασμένος πια , όταν ερχόταν να μας δει έτσι τον φωνάζαμε »

 1941 . Η σκιά του πολέμου και της Κατοχής να σκεπάζει κι αυτές ακόμη τις κορφές του Ψηλορείτη . Τα πρώτα εχθρικά αεροπλάνα πετούν πάνω από τα κεφάλια των Ανωγειανών που για μια ακόμα φορά καλούνται να πολεμήσουν για τη γη τους . Οι άντρες παίρνουν τα βουνά .

Μπαίνουν στην αντίσταση κατά του κατακτητή . Αρχηγόςο θείος του Νίκου , καπετάν Μιχάλης ,γνωστός για την απαγωγή του Κράιπερ .

Παιδιά κι είντα ΄ναι η καταχνιά
Και τούτη η κατσιφάρα ;
Kαι γιάντα φεύγουν τα πουλιά κι ανατριχιούν τα δάση;
Οι Γερμανοί πλακώσανε κι ουρανοκατεβαίνουν
με μηχανές και με φωθιά την Κρήτη πλημμυρίσαν .

 Το φθινόπωρο του ΄41 το χωριό καίγεται και μαζί του τα χαρτιά όλων των κατοίκων .
Με την καταστροφή του χωριού τα γυναικόπαιδα μεταφέρονται από τους Γερμανούς στο Μυλοπόταμο . Πρόσφυγες σε ξένο τόπο οι Ανωγειανοί προσπαθούν να επιβιώσουν . Πολλοί χάνονται απ ΄ την πείνα και τις αρρώστιες . ΄Αλλοι σκοτώνονται στα βουνά . Οι γυναίκες βάφουν τα ρούχα μαύρα .

Ευαίσθητη η ψυχή του Νίκου , σημαδεύεται για πάντα . Το κλείσιμο στο σπίτι , οι περιορισμοί , η μπότα του κατακτητή έξω από την πόρτα .

Μακριά από τα

βοσκοτόπια του , χωρίς τραγούδι και λύρα . Τόση αδικία δεν τη χωρά ο νούς του . Τέσσερα χρόνια κρατά η προσφυγιά . Το ΄45 η Ελλάδα απελευθερώνεται και μαζί κι η Κρήτη . Οι Ανωγειανοί γυρίζουν στο χωριό τους και αρχίζουν ν ΄ άναστηλώνουν τα ερείπια . Οι Ξυλούρηδες κτίζουν μια κάμαρα και βολεύονται όπως – όπως . Ο πατέρας ανοίγει ξανά το καφενείο . Τα παιδιά κλείνονται μαζί με τα ΄ άλλα Ανωγειανάκια στο οικοτροφείο του Ηρακλείου , ως το ΄46 που κτίζεται το δικό τους σχολειό στο χωριό.

Παλικαράκι πιά στην Τρίτη τάξη ο Νίκος , παρακαλεί τους δικούς του να του πάρουν μια λύρα και να τον αφήσουν να συνεχίσει τη δουλειά του παππού . Ο Ψαρογιώργης είναι ανένδοτος .
« Δεν θα τον κάνω λυράρη . Σαν δεν τα άρέσουν τα γράμματα κάλλιο το ΄χω να πάει στα πρόβατα . ΄Αλλά όχι μουζικάντης να γυρίζει από δω κι από κει ».
Στην τάξη , όπως οι περισσότεροι μαθητές την εποχή εκείνη , δεν σηκώνει ποτέ το χέρι .
« Τελευταίος ερχόταν στο σχολειό ο Νικόλας και πρώτος έφευγε , θυμούνται οι φίλοι του . ΄Οση ώρα κρατούσε το μάθημα εκείνος κοίταγε έξω απ ΄το παράθυρο .Καμιά φορά του λέγαμε : « Σαν το μάθει ο κύρης σου θα σε τιμωρήσει » . Κι αυτός γελούσε . « Γιάντα μωρέ , κακό είναι να κοιτώ έξω ; »

Ο δάσκαλος , όταν δεν ξέρουν μάθημα , τους παίρνει με τη σειρά για χαρακιές . Μα όταν φτάνει σε κείνον δεν τον κτυπά .
« Εσένανε μωρέ Ξυλούρη δεν σε κλαίω . Ξέρεις και τραγουδείς ! »
Στις σχολικές γιορτές όλος ο κόσμος πηγαίνει ν ακούσει του Ψαράκη το κοπέλι . Κι εκείνος όλο και παρακαλεί ΄ « Πάρτε μου μια λύρα ».
Είδαν κι απόειδαν οι δικοί του , βοήθησε κι ο δάσκαλος .
« Μην το πιέζετε το κοπέλι . Πάρτε του τη λύρα και βγάλτε το από το σχολείο , δεν θα χαθεί .» ΄Ηταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε στο ταλέντο του . Κι όταν ύστερα από χρόνια ο μαθητής έγινε γνωστός , ένιωθε περήφανος γι ΄αυτόν .

Ένα πρωί στα δώδεκά του χρόνια , ο πατέρας τον παίρνει μαζί στο Ηράκλειο . Διαλέγουν την πιο όμορφη λύρα και γυρίζουν πίσω .Τα όνειρά του παίρνουν σάρκα και οστά . Το τραγούδι γίνεται από κείνη τη στιγμή ο σκοπός της ζωής του . Κανείς πιά δεν θα τον εμποδίσει . Αλλά ούτε κι ο ίδιος μπορεί ποτέ να φανταστεί πως με το τραγούδι του αυτό θα φέρει μια μέρα μηνύματα αγάπης και λευτεριάς και θα ξεσηκώσει την Ελλάδα ολόκληρη.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ – Θεοδωράκη « Νίκος Ξυλούρης – Η Ζωή και το τραγούδι του » Εκδόσεις Καραμπελόπουλος .

Τροϊκανή ταπείνωση .

του Απόστολου Διαμαντή

Η επιμονή της τρόικα σε άμεσες απολύσεις 25.000 δημοσίων υπαλλήλων, δείχνει ότι αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η πλήρης υποταγή της παρούσας κυβέρνησης, η εξυπηρέτηση των εκλογικών σχεδίων της Μέρκελ που ωφελείται από την επίδειξη πυγμής στην Αθήνα, αλλά και το σαφές μήνυμα που πρέπει να σταλεί στην επόμενη κυβέρνηση του Σύριζα, ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγματεύσεων.

Αυτό είναι το συμπέρασμα των εντελώς ανεξήγητων απαιτήσεων της τρόικα. Διότι, πολύ απλά, κανένας δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά την υπόθεση ότι απαιτούνται απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα και μάλιστα υπαλλήλων που θα αντικατασταθούν από άλλους! Πρόκειται για πραγματική παρωδία διακυβέρνησης. Όλοι γνωρίζουν ότι το δημοσιονομικό όφελος απλώς δεν υπάρχει, ενώ το πιθανότερο είναι ότι το δημόσιο θα επιβαρυνθεί, διότι προβλέπονται αποζημιώσεις και συνταξιοδοτήσεις, αλλά και νέες προσλήψεις, διότι προφανώς δεν γίνεται να αδειάσει ο δημόσιος τομέας, ο οποίος ήδη έχει έλλειψη υπαλλήλων. Επομένως όλα αυτά γίνονται για συμβολικούς λόγους α) Για να τρομοκρατηθεί ο χώρος των συνδικάτων, αλλά γενικά και ο λαός β) για να υποταχθεί πλήρως η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας καθαρά πλέον την διακυβέρνηση της τρόικα και γ) για να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο το δημόσιο, ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία εκποίησής του.

Μετά το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ ήρθε το κλείσιμο της Δημοτικής Αστυνομίας. Λένε ότι θα πάνε στην ΕΛ.ΑΣ. Ψέμα. Θα πάνε λίγοι. Οι άλλοι θα μπούνε σε δήθεν κινητικότητα και μετά θα απολυθούν. Πρόκειται για μια βίαιη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων -εντελώς παράνομη, φυσικά- που θυμίζει τις σταλινικές βίαιες μεταρρυθμίσεις, στον βιομηχανικό και τον αγροτικό τομέα. Η διαφορά με τον Στάλιν είναι ότι τουλάχιστον εκείνη η σοβιετική κυβέρνηση αποφάσιζε μόνη της. Στη δική μας περίπτωση η βίαιη αυτή επέμβαση στη ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας και η διάλυση του κράτους γίνονται με αποφάσεις ξένων δυνάμεων. Διότι δεν πιστεύει βεβαίως κανείς ότι αποφασίζει ο Κυριάκος με τον Στουρνάρα αυτοβούλως! Η κυβέρνησή μας είναι μία ατραξιόν του ΔΝΤ και της ΕΕ, η οποία ανεβάζει κάθε φορά νέο έργο, ανάλογα με τις αποφάσεις των δανειστών.

Τι μπορούμε να κάνουμε απέναντι σ’ αυτή την πραγματική λαίλαπα; Η απίθανη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, των κομμάτων δηλαδή που πτώχευσαν την Ελλάδα, προσπαθεί να κρατηθεί με τα δόντια, με ξένα δεκανίκια. Όσο παραμένει στην εξουσία τα πράγματα χειροτερεύουν δραματικά. Όλα τα νούμερα του προϋπολογισμού βρίσκονται σε τροχιά τρόμου. Τα έσοδα έχουν πέσει έξω, η ανεργία καλπάζει στο 28%, τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, οι υπάλληλοι απολύονται χωρίς συζήτηση, οι αποκρατικοποιήσεις δεν περπατάνε, ο δημόσιος τομέας διαλύεται μέρα με τη μέρα, οι επιχειρήσεις κλείνουν, η αγορά ακινήτων έχει παγώσει και το δημόσιο χρέος εξακολουθεί να αυξάνει, ενώ η χώρα συνεχίζει να δανείζεται μανιωδώς. Το μοντέλο είναι πραγματικά για κλάματα.

Το μόνο που μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή είναι να βγει μια σοβαρή κυβέρνηση εθνικής ενότητας, να διακόψει αμέσως τις συζητήσεις με την τρόικα και να υποβάλει ένα δικό της σχέδιο στους Γερμανούς: πάγωμα των εσπευσμένων αποκρατικοποιήσεων, διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, αναστολή αποπληρωμής ομολόγων για 10 χρόνια με ρήτρα ανάπτυξης και κονδύλια δημοσίων επενδύσεων. Οι Γερμανοί θα διαπραγματευθούν σκληρά, αλλά στο τέλος θα βρεθεί φόρμουλα, διότι κανείς δεν θέλει να ξεσπάσει τραπεζική κρίση στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Εάν απέναντί τους είναι μια σοβαρή διαπραγματευτική ελληνική ομάδα, η οποία θα καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί άλλο μνημόνιο και θα επιμείνει μέχρι τέλους, είναι σίγουρο ότι η Γερμανία θα αντιληφθεί ότι το πράγμα δεν μπορεί να πάει άλλο και θα δεχθεί μια συμβιβαστική φόρμουλα.

Εάν παρά ταύτα, διακοπεί η χρηματοδότηση της Ελλάδας -πράγμα που μοιάζει απίθανο- τότε δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα: η Ελλάδα θα πρέπει να εκπονήσει ένα δικό της εθνικό σχέδιο σωτηρίας.

Αυτή είναι η κατάσταση. Τα πράγματα δεν πάνε άλλο. Η Ελλάδα βουλιάζει. Η απερίγραπτη αυτή κυβέρνηση, που απλώς υπογράφει μνημόνια χωρίς να βγάζει άχνα, πρέπει να ανατραπεί άμεσα.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι Πανεπιστημιακός και συγγραφέας
ΠΗΓΗ: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=25843

Καλό μήνα Ιούλιο ! Επιστροφή στο σπίτι - μέσα μας !

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟ !

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ,  μέσα μας !

ΕΜΠΡΟΣ με βήματα ασφαλή και προς τα ΠΙΣΩ ...

όπου θα ξαναβρούμε την ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΜΑς!

εκεί όπου θα ξεθάψουμε τα ΑΙΩΝΙΑ - ΑΦΘΑΡΤΑ ΥΛΙΚΑ ...

...εκεί όπου επιλέγοντας μονάχα τα

ΥΓΙΗ ΨΥΧΙΚΑ μας ΚΥΤΤΑΡΑ θα δημιουργήσουμε

ένα ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΕΣ ΣΠΙΤΙ - ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ έξω στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ !

και ας εγκαταλείψουμε τους κάθε λογής ΣΑΜΑΡΑΔΕΣ

εκεί όπου τους πρέπει και τους αναλογεί

στην παράλογη ΝΙΡΒΑΝΑ τους ...

στην παράνοια της ΝΕΑΣ ΣΑΜΑΡΟ - ΕΛΛΑΔΑΣ ...

Δείτε συνέλληνες το παρακάτω ελπιδοφόρο και αισιόδοξο βίντεο .

...μικρά βήματα στην αληθινή ζωή κόντρα στις μεγάλες αφηγήσεις - και στα ΕΜΕΤΙΚΑ ΘΑ των πολιτικών ανδρείκελων που όλα αυτά τα χρόνια ορίζουν τις τύχες μας δημιουργώντας τον εξευτελισμό τύπου "success story" ...
... με όπλα ΑΞΙΝΕΣ - ΦΤΙΑΡΙΑ - ΣΠΟΡΟΥΣ

με ΑΥΤΟ- ΟΡΓΑΝΩΣΗ της ΘΕΛΗΣΗΣ του ΧΡΟΝΟΥ τους
υπάρχουν ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ
που επιλέγουν την ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ και 

την - ΑΠΛΟΤΗΤΑ στις ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ και στις ΑΝΑΓΚΕΣ

δημιουργούν ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

αληθινή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

με ΦΡΟΝΤΙΔΑ και ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΤΟΡΓΙΚΟ κι όχι οικονομικό ...

έχοντας την ΑΙΣΘΗΣΗ της ΟΥΣΙΑΣ της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

και ένα ΌΡΑΜΑ που πρέπει να μεγαλώσει και να γίνει καταφύγιο ...

...μια ΟΥΤΟΠΙΑ που ποιός ξέρει μπορεί να γίνει ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ...

Δείτε συνέλληνες το παρακάτω ελπιδοφόρο και αισιόδοξο βίντεο .

και διαδώστε το παντού όπου θα βρεθούν οι κατάλληλοι αποδέκτες ...

Aς καλωσορίσουμε τον Ιούλιο με τις 31 ημέρες του και τις 31 νύχτες του !

Καλό μήνα Ιούλιο νάχουμε !
Μήνας Αλωνάρης ο Ιούλιος !
« Στ’ αλώνια καλοσάρωτα/
και ξεχωρταριασμένα /
θα ξαπλωθούν οι θημωνιές /
... ξανθόμαλλες πλεξίδες »
Γεώργιος Δροσίνης .
Aς καλωσορίσουμε τον Ιούλιο με 
τις 31 ημέρες του και τις 31 νύχτες του !
Ας πούμε καλό μήνα για τον Ιούλιο,
τον πιο θερμό μήνα του καλοκαιριού !
...Είναι που ο΄Ηλιος τον Ιούλιο βρίσκεται κάθετα
και στο πιό ψηλό σημείο πάνω στον ορίζοντα
και οι ακτίνες του καίνε ακόμα και τα μυρμήγκια ....
.... Μοναδική διέξοδος το νερό ...
...και η θάλασσα μέσα μας ...mariarosa

Ιούλιος πορθητής
Στίχοι : Ηλίας Κατσούλης 
Ερμηνεία :Παντελής Θαλασσινός
Φοράει νύχτα στα μαλλιά του φεγγαριού 
την άλω
να γίνει η αγάπη διάφανη, 
γυναίκα ποθητή
από το κάστρο της Ωριάς 
στέλνει στερνό σινιάλο
και περιμένει τρέμοντας 
Ιούλιο πορθητή.

Με της φωτιάς τα άλογα 
ο ήλιος ταξιδεύει
σε παϊτόνι ολόχρυσο 
στους δρόμους τ' ουρανού
και μια ψυχή που καίγεται 
τον άνεμο αγναντεύει
και χάνεται στα σύννεφα 
τσιγάρου πρωινού.

Ένα τσαμπάκι μέλισσες 
και λιάτικο σταφύλι
είναι του μήνα Καίσαρα 
το βιός τ αληθινό
κι ο ποιητής που έψαχνε 
θαλασσινό τριφύλλι
έγινε άστρο ανέσπερο 
και φως εωθινό.